News post with a blockquote and featured image

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idem adhuc; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Duo Reges: constructio interrete. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Sed ego in hoc resisto; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Pauca mutat vel plura sane; In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?

Si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Huic ego, “Si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.”

Quod vestri non item. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quod quidem nobis non saepe contingit. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Non semper, inquam; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vĂ­rtutis quasi germen efficitur. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Cave putes quicquam esse verius. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Hoc est non dividere, sed frangere. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Nam de isto magna dissensio est.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.